Πρόσκληση για έρευνα έξω από την πεπατημένη μέσα από αυτό το φόρουμ

[seismic]

δ) Ή να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος, αλλά ο τένοντας να περιβάλλεται από έναν ελαστικό μανδύα ο οποίος θα έχει πρόσφυση με τον τένοντα εσωτερικά και με το σκυρόδεμα εξωτερικά ( + τον κοχλία με το ελατήριο στο δώμα )

Αυτή η μέθοδο έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από την γ) μέθοδο τοποθέτησης και η απόκριση της κατασκευής προς την πλάγια μετατόπιση της κατασκευής είναι πολύ καλύτερη, η τοποθέτηση γίνετε ευκολότερη, η προστασία του τένοντα από την διάβρωση μεγαλύτερη.
1) Η απόκριση της κατασκευής σε έναν σεισμό μεγαλώνει όταν οι φορτίσεις του σεισμού παρεμποδίζονται από ελαστικές δυνάμεις απόσβεσης.
Το ελαστικό υλικό που περιβάλει τον τένοντα και που έχει αμφίπλευρη συνάφεια και με τον τένοντα και με το σκυρόδεμα εφαρμόζει σεισμική απόσβεση και ταυτόχρονα διαμοιράζει της τάσεις των φορτίσεων σε περισσότερη επιφάνεια, αξονικά καθ ύψος.
Ακόμα αυτή η ελαστικότητα του υλικού επικάλυψης του τένοντα χρησιμεύει για να προστατεύει το σκυρόδεμα επικάλυψης από την εκρηκτική αστοχία που του προκαλεί η διαφορετική καμπυλότητα αυτού και του χάλυβα που εφαρμόζετε πάνω στον κορμό του υποστυλώματος, καθώς και ο διαφορετικός συντελεστής ελαστικότητας που έχουν αυτά τα δύο υλικά στην έλξη σε συνδυασμό με την συνάφεια.
2) Η τοποθέτηση γίνετε ευκολότερη διότι δεν χρειάζεται πια ο τένοντας να περάσει μέσα από σωλήνα.
3) Η συνάφεια μεταξύ του ελαστικού υλικού και του τένοντα παρεμποδίζει την επαφή του τένοντα με τον αέρα οπότε εξασφαλίζουμε ότι δεν θα έχουμε διάβρωση του τένοντα.

Ακόμα πρέπει να καταλάβεται ότι έχω αλλάξει την αρχική μου μέθοδο της προέντασης.
Αρχικά έλεγα ότι εφαρμόζουμε προένταση μεταξύ του δώματος και του εδάφους. Αυτή όμως η μέθοδο μου δημιουργούσε το εξής πρόβλημα.

( Τα προεντεταμενα στοιχεια δεν εχουν πλαστιμοτητα, αρα δεν μπορουν να απορροφησουν ενεργεια, αρα σπανε ψαθυρα,αρα -->κατάρρευση. )
Πολύ σωστά....

Τι κάνω για να αποφύγω το πρόβλημα αυτό?
Απλά δεν εφαρμόζω προένταση μεταξύ δώματος και γεώτρησης όπως έλεγα παλιά.
Καταρχήν.. πριν την κατασκευή των υποστυλωμάτων, κατά την εκσκαφή, εφαρμόζω προένταση μεταξύ του ύψους της βάσης θεμελίωσης ( έδαφος ) και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης.
Η προένταση αυτή είναι η διπλάσια από ότι είναι τα αξονικά φορτία που θέλω να αντέχει. ( συντελεστής ασφαλείας )
Η αρχική προένταση μεταξύ εδάφους και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης, γίνετε για να υπάρξει πολύ ισχυρή πρόσφυση
( πάκτωση ) της άγκυρας στα πρανή της γεώτρησης, αλλά δεν καταπονώ τα υποστυλώματα πια με θλιπτικές τάσεις προέντασης όπως συμβαίνει όταν η προένταση εφαρμόζετε μεταξύ του δώματος και του εδάφους.
Μετά αφού εφαρμόσουμε την πάκτωση της άγκυρας ισχυρά στο έδαφος, γεμίζουμε με ένεμα την γεώτρηση
Μετά ενώνουμε τον τένοντα που εξέχει με ένα περικόχλιο για να επιμηκυνθεί μέχρι το δώμα σταδιακά.

Πάνω στο δώμα παρεμβάλλουμε μεταξύ του τένοντα και του δώματος ένα ελατήριο το οποίο απλά σφίγγουμε με έναν κοχλία.
Δεν εφαρμόζουμε καμία άλλη δεύτερη προένταση.
Μόνο αν θέλουμε εφαρμόζουμε μια δεύτερη μικρή προένταση στο δώμα, και αυτό θα το κάνουμε στα πλαίσια της επαλληλίας για να αυξήσουμε την ικανότητα του σκυροδέματος προς τις τέμνουσες.

Το ελατήριο στο δώμα αφήνει τον φέροντα οργανισμό να ταλαντωθεί μέσα στο ελαστικό φάσμα, εφαρμόζοντας συγχρόνως σεισμική απόσβεση διότι παρεμποδίζει την παραμόρφωση του δώματος.
Δεν αφήνει όμως τον φέροντα να περάσει στην πλαστική περιοχή αστοχίας.
Βασικά είναι ένας μηχανισμός και μία μέθοδος που ρυθμίζει την ταλάντωση του φέροντα οργανισμού, ώστε αυτή να ευρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστική φάση, παρεμποδίζοντας όμως αυτόν να περάσει στην πλαστική περιοχή.
Ταυτόχρονα έχεις και πιο γερή θεμελίωση.
Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η μέθοδος δεν αλλάζει τα στατικά που εφαρμόζουν σήμερα γιατί απλά επεμβαίνει μόνο για να βοηθήσει προσθετικά τον φέροντα να παραμείνει μέσα στην ελαστική περιοχή κατά την οριζόντια μετατόπιση και δεν τον επιβαρύνει με προεντάσεις.
Οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τον ισχύοντα κανονισμό.